بررسی اثر مصرف درمنه کوهی بر رگرسیون پلاک‌های آترواسکلروتیک در خرگوش‌

مقدمه: آترواسکلروز که اساساً در سرخرگ‌های بزرگ و متوسط اتفاق می‌افتد، یکی از عوامل اصلی در ایجاد بیماری‌های قلبی - عروقی است. امروزه رگرسیون تغییرات بافتی آترواسکلروتیک به سمت سطح نرمال از اهداف کلینیکی مهم می‌باشد. هدف: با توجه به افزایش روزافزون گرایش به سمت استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماری‌ها، در این مطالعه اثر درمنه کوهی بر رگرسیون آترواسکلروز ایجاد شده در خرگوش‌های آترواسکلروزه بررسی شد. روش بررسی: به این منظور 20 خرگوش نر به صورت تصادفی در 4 گروه آزمایشی قرار گرفتند و به مدت 3 ماه طبق روش زیر تحت تیمار قرار گرفتند. 1) رژیم معمولی برای 3 ماه، 2، 3 و 4) غذای پرکلسترول برای 2 ماه. گروه دوم بعد از اتمام این دوره کشته شدند و گروه سوم و چهارم برای یک دوره اضافه یک ماهه به ترتیب تحت رژیم معمولی و رژیم معمولی + درمنه کوهی (mg /kg 100) قرار گرفتند. غلظت فاکتورهای بیوشیمیایی (کلسترول تام و LDL- کلسترول، HDL- کلسترول و تری گلیسرید) در ابتدا، پایان ماه دوم و سوم مطالعه اندازه‌گیری شدند. در پایان دوره خرگوش‌ها کشته و آئورت آن‌ها برای تعیین شدت ضایعات برداشته شد. نتایج: رژیم معمولی در دوره رگرسیون پروفیل لیپیدی سرم را بهبود می‌بخشد ولی نه تنها سبب کاهش ضایعات آترواسکلروتیکی نمی‌شود بلکه سبب افزایش میزان ضایعات در این گروه می‌شود در مقابل عصاره درمنه کوهی سبب کاهش شدت ضایعات آترواسکلروتیکی در دیواره آئورت می‌شود. نتیجه‌گیری: این نتایج نشان می دهند که کنترل رژیم غذایی بدون استفاده از روش‌های معالجه‌ای دیگر نمی‌تواند مانع پیشرفت آترواسکلروز شود. استفاده از درمنه کوهی همراه با کنترل رژیم غذایی نه تنها مانع پیشرفت ضایعات آترواسکلروتیکی بلکه سبب رگرسیون پلاک‌های آترواسکلروتیک نیز می‌شود.